Żółw grecki (Testudo hermanni) – gatunek gada z rodziny żółwi lądowych z podrzędu żółwi skrytoszyjnych.
Karapaks mocno wypukły, plastron płaski o bokach wygiętych ku górze. Samce mają tylną część nieco wklęsłą. Głowa masywna częściowo pokryta regularnymi tarczkami. Szczęki tworzą dziób. Szyja długa pokryta miękką skórą. Przednie kończyny trochę spłaszczone, a tylne słupkowate. Nogi zakończone 5 prostymi pazurami. Zdarzają się osobniki ze zredukowanymi palcami tylnych kończyn do 3. Ogon krótki, gruby mocno zwężony na końcu zakończony twardym kolcem. Karapaks ma barwę jasnożółtą, jasnobrązową lub oliwkowobrązową. Na środku każdej tarczy widnieje ciemnobrązowa lub czarna plama. Ciało ma barwę szarą lub jasnooliwkową bez plam.
Suche, silnie nasłonecznione, częściowo kamieniste tereny z roślinnością trawiastą i niskimi drzewami.
Miękkie, soczyste łodygi, liście, kwiaty, zioła, mniszek lekarski, oset, koniczyna.
Tryb życia ściśle lądowy i dzienny. W czasie upałów kryje się w ziemnych kryjówkach, które potrafi sam wykopać. Szybko chodzi z pancerzem uniesionym nad ziemią. Gdy temperatura spada szybko zapada w letarg.
Raz do roku (w maju lub czerwcu) samica składa, do wygrzebanych przez siebie ziemnych jam 3-8 jaj. Na lęgi wybierane są zazwyczaj nasłonecznione miejsca. Lęgi mogą odbyć się w dwóch miotach.
Półwysep Bałkański, Półwysep Apeniński – południowe obszary, Sycylia, Korsyka, Sardynia, Południowa Francja (z Korsyką), wschodnia Hiszpania, zachodnia Turcja.